Begrijpen vs weten

Lange tijd vond ik voelen en ervaren zweverig. Iets voor mensen die het begrijpen uit de weg gaan. Leg het me maar gewoon uit, dan snap ik het tenminste. Al dat gezweef.

Totdat ik ontdekte (ojee, dat klinkt bijna als “ervaarde”) dat ik iets echt moet doorvoelen om het zelf toe te kunnen passen.

Zodat niet alleen mijn hoofd het 𝘣𝘦𝘨𝘳𝘪𝘫𝘱𝘵, maar ook mijn lichaam het 𝘸𝘦𝘦𝘵.

Over perfectionisme, bijvoorbeeld. Ik kan best “begrijpen” dat perfectionisme iets te maken heeft met de angst om het niet goed te doen, of met de angst om niet goed genoeg te zijn. Maar als ik het alleen begrijp, val ik toch steeds terug in oud gedrag.

Door de angst waarvan ik wegrende (door nog een paar uur door te hameren richting onmogelijke perfectie 🔨) in mijn lijf te 𝘷𝘰𝘦𝘭𝘦𝘯, kon ik steeds sneller herkennen wanneer 'ie weer van zich liet horen.

In plaats van blind op de angst te reageren door in de actie te schieten, kreeg ik de ruimte om uit de automatische piloot te stappen.

In plaats van kiezen op elkaar en dóor 🏃‍♀️, leerde ik te vertragen en bij mijn onderstroom te zijn.

Eerlijk? Ik ben er efficiënter én leuker door geworden.

Dus zeker: inzichten zijn tof, verhelderend en belangrijk. 
Maar alleen daarmee kom je er niet.

Als je het ervaart in je lijf, 𝘣𝘦𝘬𝘭𝘪𝘫𝘧𝘵 het pas.

Wat helpt jou daarbij?

Joe!

#lichaamswerk #psycholoog #zelfzorg #coaching