Het hart en de mind

𝗗𝗲 𝗺𝗶𝗻𝗱 𝗻𝗲𝗲𝗺𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝗹𝗲𝘃𝗲𝗻 𝘄𝗮𝗮𝗿 𝗮𝗹𝘀 𝗲𝗲𝗻 𝗿𝗲𝗲𝗸𝘀 𝗽𝗿𝗼𝗯𝗹𝗲𝗺𝗲𝗻 𝗱𝗶𝗲 𝗼𝗽𝗴𝗲𝗹𝗼𝘀𝘁 𝗺𝗼𝗲𝘁 𝘄𝗼𝗿𝗱𝗲𝗻. 𝗛𝗲𝘁 𝗵𝗮𝗿𝘁 𝗻𝗶𝗲𝘁.

Als de mind aan het stuur zit moet het logisch, snel en in controle zijn. Als de mind een emotie waarneemt, observeert ze een probleem en gaat ze op zoek naar een “fix”. Er moet iets anders, weg of opgelost.

De mind kan niet anders. Zo is ze gebouwd.

“𝗔𝗹𝘀 𝗼𝗻𝘀 𝗯𝗿𝗲𝗶𝗻 𝘇𝗶𝗰𝗵 𝗺𝗲𝘁 𝗼𝗻𝘀 𝗴𝗲𝘃𝗼𝗲𝗹 𝗯𝗲𝗺𝗼𝗲𝗶𝘁, 𝗸𝗿𝗶𝗺𝗽𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝗵𝗮𝗿𝘁” – zei een waardevolle leraar deze week.

Dat is een zin om even in te laten zinken.
En nog eens zachtjes op te kauwen.

𝗚𝗲𝘃𝗼𝗲𝗹 𝗶𝘀 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝘃𝗮𝗻 𝗱𝗲 𝗺𝗶𝗻𝗱, 𝗺𝗮𝗮𝗿 𝘃𝗮𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗵𝗮𝗿𝘁 𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗹𝗶𝗰𝗵𝗮𝗮𝗺.

Het fijne, blije en intens liefdevolle is (fysiek) voelbaar in je hart. En ja; daar is ook het beurse, pijnlijke en immens verdrietige voelbaar.

Leven met je hart is spannend. Golven van gevoel rollen in en uit. Maar here's the trick: als je je hart openstelt om alles te voelen - van het liefdevolle tot het immens verdrietige – breidt ze uit. Ze wordt ruimer.

𝗛𝗼𝗲 𝗿𝘂𝗶𝗺𝗲𝗿 𝗵𝗲𝘁 𝗵𝗮𝗿𝘁, 𝗵𝗼𝗲 𝗺𝗲𝗲𝗿 𝗷𝗲 𝗸𝗮𝗻 𝗱𝗿𝗮𝗴𝗲𝗻.

Vanuit het hart geleefd is het veilig om te ontvangen wat het leven je biedt. Zelfs het pijnlijke. Want op de achtergrond is er altijd genoeg liefde. Als een subtiele stroom.

Hoeveel ruis er ook is.

Dus 𝘮𝘪𝘯𝘥 your own business, lief brein.
Let the heart feel.

Durf jij het?

𝗩𝗼𝗲𝘁𝗲𝗻 𝗼𝗽 𝗱𝗲 𝗴𝗿𝗼𝗻𝗱 𝗲𝗻 𝘃𝗼𝗲𝗹𝗲𝗻 𝗺𝗮𝗮𝗿.