Verbazingwekkend goed

Ik stapte vanmorgen in mijn trouwe vierwieler, op weg naar een vriendin.

Haast, haast, haast, want - je raadt het al - te laat weggegaan.
Gelukkig kent ze me al een paar decennia.

Bij het eerste stoplicht wat gestotter.
"Hmm..."

Tijdens het optrekken valt de auto stil.
"Oké", denkt mijn praktische mind "even flink 't gas intrappen, misschien is het dan weer over."

En dat werkte. Toch ruim 2 minuten.

Kruispunt. Stilstand. Alarmlichten. Hier en daar wat getoeter.
Aan, uit. Terugschakelen. Veel gas.

Stotterend rijd ik verder.
Tot - hoppa! 🎉 - precies voor de deur bij die vriendin.

Onze strandwandeling zat er niet in.
Maar wél heerlijk warm & binnen wachten op de ANWB.
Met goed gezelschap.

Een koffie, thee en appel later komen ze aanrijden.

2 vrolijke mannen. Blijken ze precies dát onderdeel (bobine - je weet wel 😉 ) in de bus te hebben liggen. Het verbaasde henzelf ook.

Ik wil maar zeggen:

Soms is het zo gefixt.
In harmonie. Met fijne mensen.
Terwijl je warm zit te wachten.

Hoe fijn is dat?
Foto door Mihail Macri.

Mooie dagen!

Nog op zoek naar wat meer flow in je leven, maar voelt het vooral alsof je enorm je best loopt te doen? Klik hier even. Ik help je graag verder.