Hoogsensitiviteit bij mannen
Even over hoogsensitiviteit bij mannen: er is iets dat ik niet snap 🤷♀️
Hoogsensitiviteit.
Je weet wel, die briljante overlevingsstrategie waarbij je al vroeg hebt geleerd om de emoties en behoeften van anderen in te schatten.
Want zo hield je het veilig en voorspelbaar.
En je ontwikkelde allerlei kwaliteiten. Zoals de sfeer inschatten, geluiden tot je nemen en de emoties van anderen peilen.
Ook doodvermoeiend, uiteraard, om je antennes zo vaak naar buiten te hebben staan 😉.
Maar nou komt 'ie:
In het publieke debat en op social media zie ik vooral vrouwen die het HSP “label” gebruiken.
Ik ben niet van de labels (getsie 🤢 ), maar het zegt wel iets. Het lijkt alsof vooral vrouwen hun sensitiviteit openlijk erkennen. Waar zijn de mannen?
In mijn praktijk zie ik namelijk wél veel hoog sensitieve mannen.
Vaak zijn het mannen waar je het niet per sé van zou denken. Ze hebben een sterke innerlijke criticus, een grote sensitiviteit voor sfeer én een scherp analytisch vermogen.
Mannen met veel kwaliteiten dus.
Maar het nekt ze ook. Dus willen ze leren hoe ze hun antennes bewust naar binnen halen. En hoe ze zichzelf niet door midden breken, met hun eigen hoge lat.
Nu mijn vraag: waar zijn jullie, mannen, in het publieke domein? Kan het zijn dat vrouwen het makkelijker vinden om de sensitiviteit in zichzelf te erkennen, en dat HS bij mannen vooral als zwakte wordt gezien?
Wat denk jij?
