Veiligheid in verbinding

Hij keek me strak aan, terwijl we elkaar op straat passeerden.

Ik trok mijn mondhoek omhoog, in iets dat begon te lijken op een glimlach.

En BAM 💥. In een keer.

Z’n hele gezicht trok open en hij schonk me een brede glimlach. Het was bijna alsof hij had gewacht op de uitnodiging.

Het raakte me zo, dat ik even van m'n fiets moest stappen. Zo onverwachts en zo open. Echte verbinding.

Anderen doen het vaak voor mij: met een glimlach of vriendelijke blik halen ze me uit m'n hoofd en terug naar het moment. En altijd fleurt mijn hart er van op.

“Veiligheid is niet de afwezigheid van gevaar, maar de aanwezigheid van verbinding”, zo zegt Gabor Maté.

Misschien wachten we stiekem allemaal op de uitnodiging van de ander. Om gezien te zijn, ons hart op een kier te zetten en een moment te delen.

Wie nodig jij vandaag uit? Éen mondhoek is genoeg 😉

Vorige
Vorige

Te luid? Te emotioneel?

Volgende
Volgende

Klaar met zelftwijfel en over-analyseren