Vergeten te spelen

Wanneer speel jij?

“Alles dat routine wordt, is bij mij een 𝘮𝘦𝘢𝘯𝘴 𝘵𝘰 𝘢𝘯 𝘦𝘯𝘥”, zegt hij. Hij slaat zijn ogen neer. Iets in zijn stem verraadt zijn gemis.

Hij verlangt ernaar om meer te kunnen genieten. Maar het lukt hem niet. Je weet wel: eigen zaak, druk hoofd, volle agenda. Altijd aan de weg aan het timmeren 🔨 .

Een paradox is het. Hard werken om daarna te kunnen genieten. Rennend alles afmaken zodat je eindelijk eens kunt… tja.. stilstaan.

𝗔𝗹𝘀 𝗲𝗹𝗸𝗲 𝗮𝗰𝘁𝗶𝗲 𝗲𝗲𝗻 𝗺𝗶𝗱𝗱𝗲𝗹 𝗶𝘀 𝗼𝗺 𝗶𝗲𝘁𝘀 𝗮𝗻𝗱𝗲𝗿𝘀 𝘁𝗲 𝗯𝗲𝗿𝗲𝗶𝗸𝗲𝗻, 𝗶𝘀 𝗻𝗶𝗲𝘁𝘀 𝗺𝗲𝗲𝗿 𝗵𝗲𝘁 𝗴𝗲𝗻𝗶𝗲𝘁𝗲𝗻 𝘄𝗮𝗮𝗿𝗱.

Wat nemen we het leven toch serieus. Ik ken het zelf maar al te goed. Als ik het druk heb, voelt alles opeens als een 𝘮𝘰𝘦𝘵𝘫𝘦. Koffie met een vriendin? Pfoe.. Klinkt als een inspanning.

“Hè”, denk ik dan. “Dit zou ik toch leuk moeten vinden?”

Als er zoveel 𝘮𝘰𝘦𝘵, kan ik niet meer voelen wat ik 𝘸𝘪𝘭.

De oplossing?
Terug naar de basis.

Je gaat de rust namelijk 𝘯𝘪𝘦𝘵 vinden door
🔨 Harder aan de weg te timmeren
🚀 Grotere doelen te stellen
🧹 Alles af te hebben

Meer rust en meer genieten?
🪁 Ga eens lummelen
🌿 Meander traag door de natuur
🧒 Stap eens op een schommel

Niet straks, maar nu.

𝘔𝘦𝘢𝘯𝘴 𝘵𝘰 𝘢𝘯 𝘦𝘯𝘥? Ammehoela.
Spelen is geen luxe. Het is essentieel.

Hoe speel jij?

#spelen #timemanagement #coaching #lichaamsgericht